Tina sajarah Kulon, prototype tina hawu tiasa dilacak dugi ka jaman Yunani kuno sareng Romawi. Arsitéktur sareng peradaban jaman harita ngagaduhan pangaruh anu jero kana arsitektur sareng budaya modéren Kulon. Téma arsitéktur sareng hiasan Yunani kuno sareng Roma sok aya hubunganana sareng kahirupan masarakat. Agama, olahraga, bisnis sareng hiburan kagambar dina desain éndah hateup, témbok sareng lantai. Téma panggunaan seuneu ogé bakal kagambar dina ukiran sareng mural ieu. Abad Pertengahan, gereja-gereja Kristen sareng Bizantium mimiti sareng gedong sékulér ngan ukur sababaraha jejak sareng reruntuhan, ngajantenkeun seueur kajian jero rohangan hésé pisan. Kastil janten bentuk arsitéktur anu paling penting dina jaman feodal di Éropa. Tembok kamar di kastil umumna diwangun tina batu bulistir. Taneuhna ditutupan ku batu gundul atanapi papan kai. Pusat aula panginten janten hawu ku seuneu, sareng aya tambun dina hateup. Hawu jeung liang haseup laun janten jelas.
Kahiangan mimiti cukup saderhana, tanpa hiasan, ngan ukur ngandelkeun témbok luar atanapi témbok jero di tengahna, didamel tina bata atanapi batu. Saatos Perang Mawar (1455-1485), dinasti Tudor asup kana jaman kamakmuran sareng konsolidasi rézim. Kestabilan sareng pamekaran ékonomi ngamajukeun kamakmuran budaya, khususna industri konstruksi, sareng ngawangun fasion énggal. Éta ngagabungkeun sistem strukturna anu énggal sareng hiasan klasik, ieu mangrupikeun gaya Renaissance. Bahan wangunan énggal, sapertos batu atanapi bata, digunakeun pikeun ngawangun deui struktur kai aslina. Wangunan ieu didamel nganggo bahan awét gampang dilestarikan, janten ayeuna aya ingetan fisik anu kawilang khusus.
Arsitéktur sékuler parantos dilestarikan ti saprak abad ka-16, sahingga nyaksian sajarah kamekaran interior padumukan Éropa. Di imah abad pertengahan, kulkas pusat mangrupikeun hiji-hijina fasilitas anu manaskeun bumi. Kalayan ruang padumukan anu ningkat sareng hawu pemanasan seuneu parantos nembongan. Dina akhir Dinasti, juru masak pusat umumna diganti ku hawu.
Anu langkung penting, dina waktos ieu ngahias hawu mimiti janten inti hiasan interior. Desainna mimiti dikembangkeun tina bentuk anu kawilang saderhana kana gaya Kompléks sareng rumit. Hawu beuki hiasan, kalayan sagala rupa rinci ngeunaan gaya Renaissance.
Ti abad ka-16 dugi ka pertengahan abad ka-20, énergi énggal berkembang: batubara, gas sareng listrik dina hawu, ngajantenkeun panggunaan hawu langkung épisién, raoseun sareng merenah. Dina waktos anu sasarengan, hawu sok janten inti tina gaya hiasan interior, sareng parantos ngahasilkeun sababaraha jinis anu khas:
Renaissance, Baroque, modern style, jst. Fireplaces ieu pakait pisan sareng gaya arsitektur sareng interior style, sareng janten gaya paling jero rohangan.
Dina waktos anu sasarengan, paningkatan fungsi anu teras-terasan katingali dina desain hawu, sareng hawu beuki praktis sareng éndah. Éta henteu ngan ukur nyayogikeun kanyamanan fisik, tapi ogé kanikmatan visual. Teu aya penemuan anu sanés dina sajarah manusa anu ngagabungkeun kapraktisan sareng éstétika kalayan épéktip. Rupa-rupa hawu ngalantarankeun konsép kahirupan sareng pantun di jalma sagala umur.
Salaku kamekaran masarakat, hawu saeutik demi saeutik janten simbol idéntitas, status, sabab fungsina anu praktis parantos turun ka posisi sékundér. Hawu nangtung pikeun cinta, kahaneutan jeung silaturahim. Nalika jalma-jalma ningali kana hawu, aranjeunna sigana maca ngeunaan sajarah sareng budaya anu euyeub.
Waktos Post: Jul-23-2018